U bent hier
Bescherming poldergraslanden aanvechten is met vuur spelen
“Ik begrijp niet dat collega Wilfried Vandaele is meegestapt in een schijnbescherming van de poldergraslanden”, meldt Bart Caron (Groen) naar aanleiding van de ingebrekestelling van de Vlaamse regering door de milieubeweging. Wilfried Vandaele (N-VA) ziet het anders: “Je kunt aan de kant blijven staan en zeggen dat het allemaal niet goed is, of je kunt proberen stappen vooruit te zetten. Ik kies altijd voor het tweede”, aldus Vandaele.
Hij gaat verder: “Ik heb me meer dan 20 jaar lang ingezet voor de bescherming van de waardevolle historische poldergraslanden. Een deel werd destijds beschermd via het natuurdecreet, en we wilden een extra areaal eveneens via het natuurdecreet beschermen. Na maandenlange discussies binnen de meerderheidspartijen in de Vlaamse regering, bleek enkel een bescherming via de landbouwregelgeving politiek haalbaar. Wel werd op voorstel van N-VA een kaart vastgesteld om de waardevolle poldergraslanden te verankeren. Er is ook een evaluatiemoment ingebouwd: als de landbouwregelgeving niet werkt, komt er een andere regeling. Wij hebben ervoor gekozen een stap vooruit te zetten, ook al was het compromis niet ideaal. Ik betreur het dat de natuurbeweging de regeling geen kans geeft en door de juridische actie die ze nu start, het risico loopt dat alles van tafel wordt geveegd, ook de kaart die is vastgesteld. Als dat gebeurt, zal het een heksentoer zijn om de bescherming van de poldergraslanden opnieuw door de politieke molen te krijgen.”
De reactie van Groen bij monde van collega Caron, is volkomen ongeloofwaardig."Laat ik dan maar eens uit de biecht van de onderhandelingen klappen: in de provincieraad van West-Vlaanderen legde Groen een motie ter stemming voor die – door een gebrek aan dossierkennis - zwakker was dan de afspraken die ik toen al had op Vlaams niveau. Dat heeft het voor mij in de onderhandelingen helemaal onmogelijk gemaakt om nog een stap verder te gaan, en als een rechtstreeks gevolg van die domme zet van Groen was een bescherming via de landbouwregeling het hoogst haalbare”