U bent hier
Schauvliege laat deadline voor bescherming poldergraslanden verstrijken
Uiterlijk vandaag moest de Vlaamse regering de kaart van de beschermde poldergraslanden vastleggen. Dat is niet gebeurd. “Omdat minister Schauvliege het dossier niet op tijd ter goedkeuring aan de Vlaamse regering heeft voorgelegd”, zegt Vlaams Parlementslid Wilfried Vandaele. Vandaele (N-VA), die al jaren voor een betere bescherming pleit en het thema in het Vlaamse regeerakkoord liet opnemen.
Al sinds in 1997 het Natuurdecreet tot stand kwam, wordt gediscussieerd over een betere bescherming van de cultuurhistorisch en biologisch waardevolle poldergraslanden in de kuststreek.
Door de jaren heen werden er stapjes gezet richting bescherming, maar in de praktijk werden en worden er elk jaar ook vele hectaren onherroepelijk omgeploegd (“gescheurd”). Op het einde van de vorige regeerperiode spraken de regeringspartijen af om alle graslanden wetenschappelijk nog eens goed in kaart te brengen en over de kaart een openbaar onderzoek te organiseren, waarbij alle betrokkenen hun bezwaren kenbaar konden maken. Een verificatiecommissie moest die bezwaren beoordelen.
Die oefening is inmiddels achter de rug en de Vlaamse regering moest de kaart definitief vaststellen voor 12 mei. “De voorbije weken heeft de N-VA daar herhaaldelijk op aangedrongen maar de bevoegde minister Joke Schauvliege legde voor de decretaal bepaalde deadline geen dossier ter beslissing voor aan de Vlaamse regering”, zegt Wilfried Vandaele.
Volgens Vandaele is het juridisch wel mogelijk de beslissing alsnog te nemen na 12 mei, maar dan moet dat wel snel gaan. En door de decretale deadline te laten verstrijken, geeft Schauvliege de tegenstanders van de bescherming een wapen in handen om de beslissing aan te vechten. "Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat dit een bewuste strategie is”, zegt Vandaele.
In het openbaar onderzoek werden 12.036 ha historisch permanent grasland onderzocht. Daarvan is vandaag al 5902 beschermd door een verbod op vegetatiewijziging (dus niet omploegen) en voor 235 ha geldt een vergunningsplicht.
Voor amper 2000 ha van de meer dan 12.000 ha in het openbaar onderzoek, werden bezwaren ingediend. Dat betekent dat ook de eigenaars en gebruikers zich voor 10.000 ha niet verzetten tegen bescherming. Voor 756 ha vond de verificatiecommissie de bezwaren gegrond. Die ha worden dus niet beschermd. Dat betekent dat de discussie beperkt wordt tot om en bij 1.250 ha, of nauwelijks 10 procent van de poldergraslanden.
“Als je dat in het achterhoofd houdt, is het onbegrijpelijk dat de minister zo moeilijk blijft doen over dit dossier. Hopelijk komt de Vlaamse regering in de komende dagen alsnog tot een beslissing”, besluit Wilfried Vandaele.