U bent hier
Wilfried Vandaele vraagt natuurcompensatie GRUP Brugge: Schauvliege weigert.
“Nu begrijp ik minister Schauvliege helemaal niet meer”, zegt Vlaams volksvertegenwoordiger Wilfried Vandaele (N-VA) naar aanleiding van het GRUP Brugge. Hij vroeg dat de minister poldergraslanden zou compenseren die verdwijnen in “de spie” en een stuk bos zou sparen in Chartreuse. De minister weigert dat.
Twee weken geleden liet minister van Leefmilieu en Omgeving Joke Schauvliege het Gewestelijk Ruimtelijk Uitvoeringsplan Brugge goedkeuren in de Vlaamse regering. Delen van dat plan, waarin plaats wordt voorzien voor het nieuwe voetbalstadion, voor industrie en kantoren, waren vernietigd door de Raad van State en moesten door de regering hernomen worden. Straks volgt het openbaar onderzoek, zodat (opnieuw) bezwaren ingediend kunnen worden. Natuurpunt maakt alvast bezwaar tegen het schrappen van poldergraslanden in “de spie” aan de Blankenbergsesteenweg.
Eerder maakte ook N-VA-volksvertegenwoordiger Wilfried Vandaele, die zich al sinds jaar en dag inspant voor de bescherming van de poldergraslanden, zich hierover al zorgen: “Ik heb er bij de regering en de bevoegde minister op aangedrongen dat ze er minstens voor zorgen dat de poldergraslanden die verdwijnen, elders gecompenseerd worden. Het gaat om ongeveer 10 ha historisch permanent grasland, meer bepaald EKBG (Ecologisch Kwetsbaar Blijvend Grasland) en ze zijn ook zo vastgelegd.”
Volgens Wilfried Vandaele is het niet moeilijk om de graslanden, als ze dan echt niet behouden kunnen worden, minstens te compenseren. Vandaele: “iedereen ging ervan uit dat de betrokken poldergraslanden gecompenseerd zouden worden. Daar zijn mogelijkheden voor. Meer zelfs: de milieuadministratie heeft haar huiswerk al gedaan en heeft de oplossing al klaarliggen: het herstel van enkele hectaren recent gescheurd grasland nabij de Noordede. Die kunnen dan verankerd worden in het GRUP Kustpolders, dat binnenkort ook moet worden goedgekeurd door de Vlaamse regering.”
Wilfried Vandaele vroeg dat minister Schauvliege de graslanden zou compenseren. Maar in de plaats van daarop in te gaan, antwoordt ze dat de (Europese) regelgeving haar niet verplicht om dat te doen. Voor haar is de kous daarmee blijkbaar af. Vandaele: “ik begrijp echt niet dat de minister deze kleine inspanning voor compensatie niet doet. We hebben onlangs extra poldergraslanden beschermd en de minister heeft mij herhaaldelijk bevestigd dat de beschermingsregeling waterdicht is. Maar nu ze met dit concrete dossier te maken krijgt, kruipt ze in haar schelp. Onbegrijpelijk !”
In het GRUP Brugge ziet Vandaele nog een tweede moeilijk punt: “In Chartreuse neemt de nieuwe kantorenzone een stuk bos in – 1 hectare - , dat bovendien eigendom is van de Administratie Natuur en Bos (ANB) van de Vlaamse overheid. Dat is dus vergelijkbaar met het dossier Essers. Daar gaat het ook om een bos dat eigendom is van ANB. Maar bij Essers gelden nog de argumenten van “bestaand bedrijf”, “werkgelegenheid”, enz. In Chartreuse geldt dat niet: het is een nieuw initiatief, dat perfect kan worden bijgestuurd zonder iemand kwaad te doen.”
”Dat de minister ook hier geen rekening mee houdt, is voor mij volstrekt onbegrijpelijk“, besluit Vandaele.
Vandaele beklemtoont dat hij zich niet uitspreekt tegen het GRUP als zodanig, maar wel tegen de manier waarop de minister omgaat met de 2 genoemde natuuraspecten: de poldergraslanden en het bos.