U bent hier
Interview in de Krant van West-Vlaanderen
Wilfried Vandaele is langer geen onbekende in De Haan. Hij werd geboren én getogen in Vlissegem en is al 36 jaar een politiek beest. Burgemeester worden was dan wel geen jongensdroom, maar hij wil zich wel 300 procent inzetten om de gemeente op het juiste spoor te zetten.
Al wat bekomen van de drukke campagne?
“De campagne in De Haan is erg zwaar en intens geweest. Nergens in de streek stonden er meer verkiezingsborden, denk ik. In 2012 voerden wij met opzet een veeleer bescheiden campagne, maar werden wij weggeduwd door Bewust. Niet in kwaliteit, maar in kwantiteit. Daarom zijn wij nu al in juni begonnen met een campagne.”
“Het was echt de hoogste tijd dat de verkiezingen voorbij waren. Zondagochtend ben ik om 5 uur opgestaan en ik ben maandagavond om 21 uur gaan slapen. 40 uur op de been zonder slaap dus. Ook het afwachten van de resultaten, de onderhandelingen met anderen, het politieke denkwerk, zijn erg slopend. Maar als je alles dan tot een goed einde brengt, is iedereen blij en dat geeft flink wat adrenaline.”
Blij met het resultaat?
“Het was een tijdlang spannend afwachten wat er zou gebeuren in De Haan. Het duurde lang voor de zetelverdeling officieel werd bevestigd vanuit het hoofdbureau. Er zijn gesprekken geweest met Bewust, maar het zou een moeilijke puzzel geweest zijn om twee zo’n grote groepen met veel mensen met ambitie, bijeen te brengen .”
“We hebben dan ook gesproken met Marleen De Soete van Vooruit en zijn tot een akkoord gekomen. Op deze manier kunnen we ons plan om nieuwe mensen te lanceren waarmaken en krijgen Mathieu Delbarge en Hilde Dhont de kans om eens te proeven van een mandaat.”
Waarom is burgemeester zijn zo'n gegeerde job?
Ik weet niet of dat zo’n ‘gegeerde job’ is. Ik ben sinds 1979 actief in de politiek en zit al dertig jaar in de gemeenteraad van De Haan. Ik ben ook schepen geweest en had ooit al eens de kans om de sjerp te grijpen, wat ik toen niet gedaan heb. Voor mij was het geen jongendroom om burgemeester te worden.”
“Ik ben 15 jaar provincieraadslid geweest, zetel straks tien jaar in het parlement, ben ondervoorzitter van het Vlaams Parlement en senator. Om de eer of de status is het me dus niet te doen. Maar toen ik zag hoe amateuristisch de gemeente de laatste zes jaar werd geleid, deed dat pijn. Toen mensen van verschillende politieke komaf mij vroegen om een nieuw groep op te starten, de leiding te nemen en meteen ook kandidaat-burgemeester te zijn, heb ik dat uiteindelijk gedaan. Ik heb dat engagement opgenomen en zal me 300% inzetten om de gemeente op het juiste spoor te zetten. Ik wil een daadkrachtig en rechtlijnig beleid voeren.”
Wat zijn je persoonlijke ambities?
“Ik heb al mijn hele loopbaan lang geprobeerd om goed samen te werken met mensen met verschillende politieke overtuigingen. Als burgemeester wil ik bruggen slaan naar alle partijen. Aan Groen heb ik aangeboden dat ze zouden meewerken aan milieu- en sociale projecten, en ook de mensen van Bewust beschouw ik niet als de vijand.”
“Wat mij betreft, schrappen we de termen oppositie en meerderheid uit het woordenboek en zetten we er samen de schouders onder. Wij willen ondermeer een betere communicatie met en meer inspraak van de mensen. Het gemeentelijk apparaat moet ook moderner: meer dingen moeten online geregeld kunnen worden en mensen die een vraag stellen aan de gemeente, moeten binnen de 24 uur een minstens voorlopig antwoord krijgen. We moeten, in overleg met de betrokkenen, ook een langetermijnvisie uittekenen voor wonen, toerisme enzovoort. Waar willen we staan in pakweg 2030?”
Hoe bereid je je voor op die taak in de komende maanden?
“Ik ben natuurlijk geen groentje: ik ben het gemeenteraadslid met de meeste ‘dienstjaren’ (30) en ben ook zeven jaar schepen geweest. Ik ken het huis dus wel. Maar het is wel belangrijk dat de overgang tussen het huidig en het nieuwe bestuur soepel verloopt. De voorbije periode werd er flink geroddeld: wij zouden de gemeenteschool willen sluiten, personeel ontslaan, enz. Ik wil die mensen op korte termijn geruststellen. Ook wil ik vermijden dat er nu nog snel snel beslissingen worden genomen waar we later mee zitten.”
Wat vindt je gezin ervan ?
“Mijn vrouw Hilde staat liever op de achtergrond, en dat zal wellicht zo blijven. Toen ik in 1982 voor het eerst op de lijst stond, waren we al samen, maar nog niet getrouwd. Hilde maakte onmiddellijk een einde aan de relatie, want ze vond dat ik daar niet aan moest beginnen, aan politiek. Maar later kwam het weer goed, gelukkig… en ik bleef politiek actief.”